درباره افتادگی اندام لگن

پرولاپس اندام لگن برآمدگی یک یا چند اندام لگنی به داخل واژن است.

این اندام ها رحم، واژن، روده و مثانه هستند.

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس برآمدگی یا پایین آمدن یا بیرون آمدن چیزی از واژن، که گاهی اوقات نیاز به عقب رانده شدن دارد.
• ناراحتی در حین رابطه جنسی
• مشکلات دفع ادرار - مانند جریان آهسته، احساس تخلیه نشدن کامل مثانه، نیاز به دفع بیشتر ادرار و نشت مقدار کمی ادرار هنگام سرفه، عطسه یا ورزش (بی اختیاری استرسی )

برخی از زنان مبتلا به افتادگی اندام لگن هیچ علامتی ندارند و این وضعیت تنها در طول معاینه داخلی به دلیل دیگری مانند غربالگری دهانه رحم کشف می شود .برای دریافت اطلاعات در مورد هزینه لابیاپلاستی اینجا کلیک کنید

چه زمانی به پزشک عمومی خود مراجعه کنید

افتادگی اندام لگن تهدید کننده زندگی نیست، اما می تواند کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد.

اگر هر یک از علائم پرولاپس را دارید، یا اگر متوجه یک توده در داخل یا اطراف واژن خود شدید، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید.

معاینه داخلی لگن

پزشک شما باید معاینه داخلی لگن را انجام دهد. آن‌ها از شما می‌خواهند لباس‌های خود را از کمر به پایین درآورید و روی تخت معاینه دراز بکشید، در حالی که احساس می‌کنند توده‌ای در ناحیه لگن شما وجود دارد.

برخی از زنان ممکن است در صورت خجالت یا نگرانی در مورد آنچه ممکن است پزشک پیدا کند، مراجعه به پزشک عمومی خود را به تعویق بیندازند. با این حال، معاینه مهم است، فقط چند دقیقه طول می کشد و شبیه به انجام آزمایش اسمیر است.

تست های بیشتر

اگر علائم مثانه مانند نیاز به عجله به توالت یا نشت هنگام سرفه و عطسه دارید، ممکن است نیاز به انجام آزمایشات بیشتر در بیمارستان باشد.

به عنوان مثال، ممکن است یک لوله کوچک (کاتتر) به مثانه شما وارد شود تا عملکرد مثانه شما را بررسی کند و هرگونه مشکل نشتی را شناسایی کند. این تست به نام یورودینامیک شناخته می شود.

پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که آیا آزمایشات بیشتری قبل از درمان پرولاپس مورد نیاز است یا خیر.

انواع پرولاپس

اگر افتادگی اندام لگن تایید شود، معمولاً برای نشان دادن شدت آن مرحله‌بندی می‌شود. اغلب، از یک سیستم اعداد استفاده می شود که از یک تا چهار متغیر است، که چهار نشان دهنده پرولاپس شدید است.

افتادگی اندام لگن می تواند جلو، بالا یا پشت واژن را تحت تاثیر قرار دهد. انواع اصلی پرولاپس عبارتند از:

• پرولاپس قدامی (سیستوسل) - جایی که مثانه به دیواره جلویی واژن برآمده می شود.
• افتادگی رحم و دهانه رحم یا بالای واژن - که می تواند نتیجه درمان قبلی برای برداشتن رحم ( هیسترکتومی ) باشد.
• افتادگی دیواره خلفی (رکتوکوئل یا انتروکول) - زمانی که روده به سمت جلو به دیواره پشتی واژن برآمده است.

ممکن است همزمان بیش از یکی از این نوع پرولاپس داشته باشید.

چرا پرولاپس اتفاق می افتد؟

پرولاپس در اثر ضعیف شدن بافت هایی که از اندام های لگن حمایت می کنند ایجاد می شود. اگرچه به ندرت یک علت وجود دارد، خطر ابتلا به افتادگی اندام لگنی را می توان با موارد زیر افزایش داد:

• سن شما - با افزایش سن، افتادگی شایع تر است
• زایمان، به ویژه اگر زایمان طولانی یا سخت داشته باشید، یا چند نوزاد یا یک نوزاد بزرگ به دنیا آورده اید - بیش از نیمی از زنانی که بچه دار شده اند تحت تأثیر درجاتی از افتادگی قرار می گیرند.
• تغییرات ناشی از یائسگی - مانند ضعیف شدن بافت و سطوح پایین هورمون استروژن
• اضافه وزن، چاقی یا داشتن فیبروم های بزرگ (تومورهای غیر سرطانی در داخل یا اطراف رحم) یا کیست های لگن - که فشار اضافی در ناحیه لگن ایجاد می کند.
• جراحی قبلی لگن - مانند هیسترکتومی یا ترمیم مثانه
• سنگین کردن مکرر و کارهای دستی
• سرفه یا عطسه طولانی مدت - به عنوان مثال، اگر سیگار می کشید، بیماری ریوی یا آلرژی دارید
• زور زدن بیش از حد هنگام رفتن به توالت به دلیل یبوست طولانی مدت

برخی از شرایط همچنین می توانند باعث ضعیف شدن بافت های بدن شوند و احتمال افتادگی را افزایش دهند، از جمله:

• سندرم بیش حرکتی مفصل - جایی که مفاصل شما بسیار شل هستند
• سندرم مارفان - یک بیماری ارثی که بر عروق خونی، چشم ها و اسکلت تاثیر می گذارد
• سندرم اهلرز دانلوس - گروهی از شرایط ارثی که بر پروتئین های کلاژن در بدن تأثیر می گذارد.