نحوه درمان تومور مغزی

در مراقبت از تومور مغزی، انواع مختلفی از پزشکان متخصص سرطان، که انکولوژیست نامیده می شوند، اغلب با هم کار می کنند تا برنامه درمانی کلی بیمار را ایجاد کنند که انواع مختلف درمان را ترکیب می کند. به این تیم چند رشته ای می گویند. تیم مراقبت شما ممکن است شامل سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی، مانند دستیاران پزشک، پزشکان پرستار، پرستاران سرطان شناسی، مددکاران اجتماعی، داروسازان، مشاوران، متخصصان تغذیه، فیزیوتراپیست ها، کاردرمانگران، متخصصان توانبخشی و دیگران باشد. داشتن یک تیم مراقبتی متخصص در مراقبت از افراد مبتلا به تومور مغزی مهم است، که ممکن است به معنای صحبت با متخصصان پزشکی فراتر از منطقه شما باشد تا به تشخیص و برنامه ریزی درمان کمک کند. 

گزینه ها و توصیه های درمانی به عوامل مختلفی بستگی دارد:

• اندازه، نوع و  درجه تومور

• اینکه آیا تومور به بخش‌های حیاتی مغز فشار وارد می‌کند

• اگر تومور به سایر قسمت های سیستم عصبی مرکزی (CNS) یا بدن گسترش یافته باشد

• عوارض جانبی احتمالی

• ترجیحات و سلامت کلی بیمار

برخی از انواع تومورهای مغزی به سرعت رشد می کنند. سایر تومورها به کندی رشد می کنند. با در نظر گرفتن همه این عوامل، پزشک با شما در مورد اینکه چه مدت پس از تشخیص باید درمان شروع شود، صحبت خواهد کرد.

برای تومور مغزی با درجه پایین، جراحی ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد، به خصوص اگر بتوان تمام تومور را در بیماران جوان‌تر برداشت. اگر پس از جراحی تومور قابل مشاهده باقی مانده باشد، ممکن است از پرتودرمانی و شیمی درمانی استفاده شود. برای تومورهای درجه بالاتر، درمان معمولاً با جراحی آغاز می‌شود و به دنبال آن پرتودرمانی و شیمی‌درمانی اغلب پس از یک دوره بهبودی انجام می‌شود. برنامه درمانی دقیق شما با تیم مراقبت های بهداشتی شما تهیه خواهد شد.

درمان موفقیت آمیز تومورهای مغزی می تواند چالش برانگیز باشد. سد خونی مغزی بدن به طور معمول از مغز و نخاع در برابر مواد شیمیایی مضر محافظت می کند. این مانع همچنین از بسیاری از انواع شیمی درمانی جلوگیری می کند. اگر تومور در نزدیکی بخش ظریف مغز یا نخاع باشد، جراحی می‌تواند دشوار باشد. حتی زمانی که جراح بتواند تومور اصلی را به طور کامل حذف کند، ممکن است قسمت‌هایی از تومور باقی بمانند که برای دیدن یا برداشتن آن در طول جراحی بسیار کوچک هستند. پرتودرمانی همچنین می تواند به بافت سالم آسیب برساند.

با این حال، تحقیقات در 20 سال گذشته به افزایش چشمگیر زندگی و بهبود کیفیت زندگی بسیاری از افراد مبتلا به تومور مغزی کمک کرده است. این پیشرفت‌ها شامل جراحی‌های دقیق‌تر، درک بهتر اینکه کدام نوع تومور به شیمی‌درمانی و سایر داروها پاسخ می‌دهند و ارائه هدفمندتر پرتودرمانی است.

زمانی را برای یادگیری در مورد همه گزینه های درمانی خود اختصاص دهید و حتماً در مورد چیزهایی که نامشخص هستند سؤال بپرسید. با پزشک خود در مورد اهداف هر درمان و آنچه می توانید در حین دریافت درمان انتظار داشته باشید صحبت کنید. این نوع گفتگوها «تصمیم گیری مشترک» نامیده می شود. تصمیم‌گیری مشترک زمانی است که شما و پزشکانتان با هم کار می‌کنید تا درمان‌هایی را انتخاب کنید که متناسب با اهداف مراقبت شما باشد. تصمیم گیری مشترک برای تومور مغزی مهم است زیرا گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد. 

گزینه های درمانی شامل مواردی است که در زیر توضیح داده شده است، مانند جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و درمان هدفمند. برنامه مراقبتی شما ممکن است شامل درمان علائم و عوارض جانبی نیز باشد که بخش مهمی از مراقبت پزشکی شماست.