زنان سیاهپوست از فیبرومها بیشتر آسیب میبینند که تقریباً سه برابر زنان سفیدپوست و با علائم شدیدتر تشخیص داده میشود.
"من واقعاً نمی دانستم فیبروم چیست جز اینکه به نظر می رسید روی بسیاری از زنان زندگی من تأثیر گذاشته است. مارش، M.D.، رئیس بخش غدد درون ریز تولید مثل و ناباروری در مرکز پزشکی باروری در پزشکی میشیگان می گوید بیمارستان زنان Von Voigtlander.
سالها بعد، با گذراندن مدرسه پزشکی و آموزش در زمینه زنان و زایمان، درباره بیماری شایعی که دلیل اصلی هیسترکتومی است اطلاعات بیشتری کسب کرد - و در نهایت حرفه خود را وقف بهبود درمان آن کرد.
در سن 50 سالگی، تقریباً دو سوم زنان فیبروم رحم را تجربه می کنند، تومورهای غیر سرطانی که در رحم رشد می کنند و از اندازه نخود تا فوتبال و حتی بزرگتر متغیر هستند. در حالی که برخی از زنان مبتلا به فیبروم علائمی ندارند، برخی دیگر دارای درد قابل توجه، کم خونی، خونریزی، افزایش تکرر ادرار، مشکلات باروری و عوارض بارداری هستند.
و آنها به طور نامتناسبی بر زنان رنگین پوست تأثیر می گذارند. زنان سیاه پوست تقریباً سه برابر بیشتر از زنان سفیدپوست فیبروم دارند، در سنین پایینتر به آن مبتلا میشوند و تمایل دارند فیبرومهای بزرگتر و متعددتری را تجربه کنند که علائم شدیدتری ایجاد میکند.
بر اساس برخی برآوردهای ملی، تقریباً یک چهارم زنان سیاه پوست بین 18 تا 30 سال در مقایسه با حدود 6 درصد از زنان سفیدپوست فیبروم دارند. تا سن 35 سالگی، این تعداد به 60 درصد افزایش می یابد. زنان سیاهپوست نیز دو تا سه برابر بیشتر در معرض فیبرومهای مکرر هستند یا از عوارض رنج میبرند.
دلایل نابرابری ها نامشخص است، اگرچه تحقیقات سرنخ هایی را ارائه می دهد.
فیبروم ها با عوامل خطر بالقوه از جمله شروع قاعدگی در سنین پایین تر، چاقی، استرس و سطوح پایین ویتامین D مرتبط هستند.
"چندین فاکتور خطر احتمالی وجود دارد که ممکن است در بین زنان سیاه پوست شایع تر باشد که می تواند به رشد و تشکیل تومورها کمک کند". مارش می گوید. "اما هیچ یک از این عوامل برای ایجاد فیبروم ثابت نشده است."
"ما به داده های بیشتری نیاز داریم تا بهتر بفهمیم چرا زنان سیاه پوست بیشتر و با شدت بیشتری فیبروم می گیرند."
زنان سیاه پوست نیز حداقل دو برابر زنان سفیدپوست احتمال دارد که رحم خود را از طریق هیسترکتومی خارج کنند. یک سوم هیسترکتومی ها در سنین اوج باروری بین 18 تا 44 سالگی انجام می شود.
"علی رغم گزینه های کم تهاجمی، زنان سیاه پوست همچنان بر درصد زنانی که برای بیماری های خوش خیم هیسترکتومی می کنند، تسلط دارند". مارش می گوید. "ما باید دلیل آن را بفهمیم."
در موارد کمتر شدید، اغلب به زنان توصیه میشود که علائم را از طریق درمان پزشکی مدیریت کنند و "با دقت منتظر بمانند" به جای انجام عمل جراحی دائمی. سایر گزینه های کم تهاجمی عبارتند از آمبولیزاسیون یا فرسایش - که بافت فیبروم را برای کاهش علائم تخریب می کند - یا برداشتن فیبروم ها با جراحی از طریق میومکتومی.