معرفی

سزارین (C-section) یکی از شایع ترین جراحی ها در زنان است . امروزه با وجود تاکید بر زایمان طبیعی و استفاده از تبلیغات گسترده رسانه ای و امکانات ویژه ای که به این منظور اختصاص داده شده است، تعداد سزارین ها در سراسر جهان رو به افزایش است و از نرخ توصیه شده سازمان جهانی بهداشت (10 تا 15) بیشتر است. %)  . بر اساس گزارش های کشورهای مختلف، فراوانی سزارین در سراسر جهان بیش از 18 درصد است  . یک مطالعه متاآنالیز در ایران، شیوع سزارین را 48 درصد برآورد کرد . عوارض مادری شامل خونریزی، درد، ایلئوس پس از عمل، عفونت برش  ، عوارض جنینی، تاکی پنه گذرا نوزاد، سندرم دیسترس تنفسی، بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان و زخم‌های ناشی از تیغه‌های جراحی می‌شود . سایر عوارض عبارتند از اضطراب و تغییر علائم حیاتی در حین زایمان  .

اضطراب حالتی از ترس در بیماران است که از پیش بینی یک رویداد تهدید کننده ناشی می شود. اضطراب در داوطلبان جراحی رایج است. داوطلبان سزارین سطوح بالاتری از اضطراب را نسبت به بیماران آماده برای جراحی تجربه می کنند . سزارین می تواند خطرات جبران ناپذیری برای مادر، نوزاد و جنین ایجاد کند و یک جراحی استرس زا است . احساس درماندگی و اعتماد به نفس پایین، استرس و اضطراب اغلب در بین زنان سزارین شده گزارش شده است . مطالعات قبلی نشان داده است که 30.9 درصد از مادران در دوران بارداری دچار اضطراب می شوند . دلایل اصلی اضطراب قبل از عمل، تردید در موفقیت جراحی و ترس از تهدیداتی است که جراحی می تواند به همراه داشته باشد . اثرات اضطراب قبل از تولد شامل افزایش سطح کورتیزول، سایتوکین های ضد التهابی و شیردهی کمتر است. اثرات آن بر نوزادان نیز شامل زایمان زودرس است . اضطراب همچنین با تحریک سیستم عصبی خودمختار باعث بروز علائمی مانند افزایش فشار خون، ضربان قلب و تنفس در مادر می شود .

اضطراب بیمار را می توان با مداخلات دارویی و غیردارویی کنترل کرد  . معمولاً از داروهای اضطراب برای کنترل عوارض جانبی استفاده می شود. تجویز روتین این داروها به دلیل اثرات آرام بخش و تهوع آور آن، بهبودی مادر را پس از سزارین به تاخیر می اندازد. بنابراین، آنها رابطه اولیه مادر و نوزاد را مهار می کنند. آنها همچنین توانایی مادر را برای شروع تغذیه موثر کاهش می دهند  . امروزه روش های غیردارویی مختلفی برای کاهش اضطراب و کنترل تغییرات علائم حیاتی مادر در هنگام زایمان وجود دارد. به عنوان مثال، موسیقی درمانی و رفلکسولوژی برخی از روش های مورد استفاده در مراقبت های پرستاری قبل و بعد از زایمان هستند 

امروزه آشنایی و آموزش یکی از اساسی ترین برنامه های مراقبتی در نظام بهداشتی درمانی است، یعنی پاسخگویی به نیازهای آموزشی بیماران و آموزش بیماران . آموزش در مورد آمادگی قبل از عمل، فرآیند بیهوشی، کنترل عوارضی مانند تهوع، استفراغ و درد بعد از عمل و نحوه مراقبت از بیمار در حین عمل می تواند شکاف اطلاعاتی بیماران را پر کرده و در نتیجه اضطراب آنها را کاهش دهد . لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آشنایی با مراقبت های پرستاری قبل از عمل بر اضطراب و علائم حیاتی مادران تحت عمل سزارین انجام شد.