5 نکته ای که کاش همه خانم ها درباره افتادگی اندام لگن می دانستند

در مورد افتادگی اندام لگن (POP) زیاد صحبت نمی شود. یکی از دلایل این است که زنان اغلب در مورد این بیماری یا درمان آن احساس شرم یا سردرگمی می کنند. و بسیاری از زنان حتی در مورد آن چیزی نشنیده اند. من به عنوان یک متخصص زنان و زایمان، در حال تلاش برای تغییر همه اینها هستم.

POP زمانی اتفاق می افتد که یک یا چند اندام لگنی (واژن، رحم، مثانه، مجرای ادرار، روده کوچک و راست روده) از موقعیت طبیعی خود خارج شوند. ( مشکلات پشتیبانی لگن را  برای همه جزئیات بخوانید .) این مشکل ناشی از ضعف کف لگن، مجموعه ای از عضلات، رباط ها و بافت های همبند است که این اندام ها را در جای خود نگه می دارند.

هنگامی که اندام لگنی سقوط می کند، ممکن است به اندام دیگری برآمده شود. در برخی موارد، اندام ممکن است از واژن بیرون بزند. زنان ممکن است به طور تصادفی ادرار یا محتویات روده (مدفوع) نشت کند یا واژن آنها در حین ورزش یا رابطه جنسی صدا ایجاد کند. این علائم و سایر علائم می توانند منزوی باشند. برخی از زنان تا زمانی که دچار مشکلات جدی در مثانه، روده یا عملکرد جنسی نشوند، به دنبال درمان نیستند.

متخصصین زنان و زایمان و متخصصان در زمینه اختلالات کف لگن می توانند کمک کنند. من در مطب خود به طور مرتب زنان را با POP درمان می کنم. بسیاری پس از در میان گذاشتن علائم خود با مادر، خواهر یا دوستی که دچار همین مشکل شده بود به من مراجعه می کنند و به آنها می گویند که چگونه کمک دریافت کرده اند.

در اینجا پنج چیز وجود دارد که مایلم همه زنان درباره POP بدانند.

1. اگر POP دارید، تنها نیستید.

POP از هر 4 زن در 40 سالگی یک نفر و از هر 3 زن در 60 سالگی یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی که زنان به 80 سالگی خود می رسند، POP نیمی از زنان را تحت تاثیر قرار می دهد.

اغلب در اثر تغییراتی در دوران بارداری و زایمان ایجاد می شود که کف لگن را ضعیف می کند. اما زنانی که هرگز زایمان نکرده اند نیز می توانند POP داشته باشند. این بیماری در خانواده‌ها دیده می‌شود و می‌تواند در اثر عوامل زیادی از جمله ایجاد شود

• سالخورده

• تغییرات هورمونی با یائسگی

• چاقی

• بیماری هایی که بافت همبند را ضعیف می کنند، از جمله اختلالات ژنتیکی

• آسیب های کف لگن

• هیسترکتومی

سایر شرایط و عاداتی که عضلات کف لگن را تحت فشار قرار می دهند نیز می توانند منجر به POP شوند. این شامل

• یبوست مداوم و زور زدن در طول اجابت مزاج

• سرفه مداوم ناشی از سیگار کشیدن یا بیماری ریوی

• ورزش های بسیار پر تاثیر یا کارهایی که نیاز به بلند کردن اجسام سنگین دارند

2. علائم POP زیادی وجود دارد که معمولاً در طول زمان ایجاد می شوند.

گاهی اوقات POP به طور ناگهانی اتفاق می افتد. برای مثال، یک زن می‌تواند در باشگاه ورزش اسکات انجام دهد که باعث می‌شود آخرین تکیه‌گاه بافت همبند ضعیف از بین برود. سپس او چیزی صورتی رنگ از واژن خود خواهد دید.

[فیلم ها: درک پرولاپس اندام لگن]

بیشتر اوقات، POP با علائمی مانند نشت ادرار یا عدم توانایی در تخلیه کامل مثانه شروع می شود. ممکن است فشار یا درد کمر داشته باشید. رابطه جنسی ممکن است به شما آسیب برساند. ممکن است در واژن احساس سستی ( شلی ) داشته باشید یا در رسیدن به ارگاسم مشکل بیشتری داشته باشید.

POP می تواند بدتر شود یا منجر به یبوست شود. اگر رکتوم یک زن به داخل واژن او برآمده باشد، ممکن است مشکلات روده دیگری داشته باشد. برای مثال، ممکن است نیاز داشته باشد که انگشتان خود را وارد واژن خود کرده و به دیواره های واژن فشار دهد تا مدفوع را از طریق مقعد خارج کند.

3. ما گزینه های درمانی خوبی برای POP داریم، اما ممکن است به همه آنها نیاز نداشته باشید.

زنان باید با یک متخصص اوروژنیکولوژی یا متخصص کف لگن کار کنند تا درمان را با نیازها و خواسته های آنها مطابقت دهد. و اگر POP شما را آزار نمی دهد، ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشید.

چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید یا عملکرد بهتری داشته باشید. این شامل

• افزودن فیبر به رژیم غذایی و نوشیدن مقدار زیادی آب برای آسان‌تر کردن اجابت مزاج

• از دست دادن چند پوند در صورت نیاز برای برداشتن فشار از اندام های لگنی

• انجام تمریناتی مانند یوگا و پیلاتس برای ایجاد قدرت مرکزی

سپس درمان های دیگری وجود دارد که می توانیم بررسی کنیم:

• پساری : شما ممکن است با این وسایل ساده که در داخل واژن شما قرار می گیرد و از اندام های لگنی پشتیبانی می کند، تمام تسکین مورد نیاز خود را دریافت کنید. پساری اغلب به علائم برآمدگی و نشت ادرار کمک می کند.

• تمرینات کف لگن – تمرینات کگل عضلات اطراف واژن، مجرای ادرار و راست روده را تقویت می کند. اما بسیاری از زنان آنها را به اشتباه انجام می دهند. آنها به جای بالا کشیدن فشار می آورند که می تواند POP را بدتر کند. یک فیزیوتراپ کف لگن می تواند از حسگرها برای اندازه گیری قدرت عضلانی شما استفاده کند و به شما آموزش دهد که تمرینات را به درستی انجام دهید. همچنین دستگاه های مشابهی وجود دارد که می توانید برای استفاده در خانه خریداری کنید.

• جراحی - اگر POP بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. بسیاری از زنان زمانی که عضوی از واژن بیرون می‌زند، اذیت می‌شوند. ممکن است احساس کنید که یک تامپون نصف داخل و نیمه بیرون زده اید. یا اگر نشت ادرار یا مدفوع دارید، درد دارید یا دیگر نمی توانید پساری را نگه دارید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که به جراحی فکر کنید. ( جراحی افتادگی اندام لگن را بخوانید .)

4. در صورت امکان به یک متخصص اوروژنیکولوژیست با مجوز بورد مراجعه کنید.

آنها در سلامت و عملکرد کف لگن متخصص هستند. با هم می توانید درباره همه گزینه های درمانی POP صحبت کنید.

اگرچه به ندرت در مورد POP صحبت می شود، اما بازاریابی زیادی برای روش های زیبایی  مانند جوانسازی واژن وجود دارد . زنان در مورد این روش ها می شنوند و فکر می کنند یا به آنها گفته می شود که می توانند به علائم POP کمک کنند. این درست نیست. آنها در واقع می توانند مضر باشند.

این روش‌های زیبایی به منظور رفع عملکرد کف لگن شما نیستند. بیمه آنها را پوشش نمی دهد. من بیمارانی داشته ام که هزاران دلار برای عمل های زیبایی پرداخته اند که هیچ آرامشی به آنها نمی دهد. به یاد داشته باشید، POP یک وضعیت پزشکی همراه با درمان است که باید تحت پوشش بیمه (حتی جراحی ) قرار گیرد.

5. دوران پس از زایمان زمان مناسبی برای بررسی سلامت کف لگن است.

"سه ماهه چهارم" یا هفته های پس از بارداری، فرصتی عالی برای صحبت با متخصص زنان و زایمان در مورد هرگونه تغییر در عضلات لگن است.

همچنین زمان خوبی برای مراقبت است که ممکن است به جلوگیری از POP کمک کند. این می تواند به معنای مراجعه به یک درمانگر کف لگن، تغییر رژیم غذایی برای کمک به یبوست یا کاهش وزن یا استفاده از پساری باشد.

به یاد داشته باشید که سلامت کف لگن بخش مهمی از سلامت کلی شما است. به همراه پزشک متخصص زنان و زایمان، می توانید به کف لگن خود توجه و مراقبت لازم را ارائه دهید.