ترمیم بکارت یا هایمِنورافی (هایمنوپلاستی)، نوعی جراحی ساده و سرپایی است که تحت بیحسی موضعی و در مواردی همراه با تزریق آرامبخشی خفیف انجام میشود. هایمن یا پرده بکارت، غشاء پوشاننده ورودی دهانه واژن است که در صورت برقراری رابطه جنسی و عوامل دیگری دچار پارگی شده و این جراحی برای ترمیم آن انجام میگیرد. بسته به وجود یا عدم وجود بقایای پرده بکارت، روشهای مختلفی برای این جراحی وجود دارد. بنابراین، امکان تشخیص و انتخاب نوع جراحی توسط خود فرد ممکن نیست و باید با مشورت پزشک انجام شود. همچنین امکان تشخیص ترمیم بکارت نیز توسط فرد متخصص وجود دارد، بهخصوص زمانی که فرد مدت کوتاهی پس از جراحی معاینه شود، ردی از بخیههایی که هنوز جذب نشدهاند قابلمشاهده خواهد بود. مدت زمان این جراحی نیز حداکثر 60 دقیقه است و دوره نقاهت کوتاهی دارد.
پرده بکارت، غشای نازکی است که دهانه واژن را میپوشاند و معمولاً هنگام اولین رابطه جنسیِ همراه با ورود آلت تناسلی یا با ورود هر نوع جسم خارجی دیگری دچار پارگی و خونریزی میشود. البته پرده بکارت برخی از افراد خاصیت ارتجاعی بیشتری دارد که حتی نفوذ به آن به خودی خود باعث ایجاد پارگی در آن نمیشود. بنابراین، عدمخونریزی در حین رابطه جنسی، لزوماً به این معنا نیست که فرد پیش از این رابطه جنسی داشته است. به طور کلی، عوامل دیگری که باعث ایجاد پارگی در پرده بکارت میشوند شامل موارد زیر است:
جراحی ترمیم بکارت برای ترمیم و بازسازی پرده بکارت انجام میشود. در زیر به شایعترین دلایلی که افراد تحت این جراحی قرار میگیرند، اشاره شده است:
دو مورد آخر شامل دریافت مجوز ترمیم بکارت به صورت قانونی میشوند.
از طریق جراحی میتوان پرده بکارت را بلافاصله پس از پارگی با بخیه زدن ترمیم کرد و همچنین امکان بازسازی یک پرده بکارت جدید با بقایای پرده بکارت پارهشده وجود دارد. اما، اگر پرده بکارت اخیراً پاره نشده باشد یافتن بقایای آن دشوار است. بنابراین، در صورتی که مدتی از پارگی پرده بکارت گذشته باشد، میتوان با استفاده از روشهای دیگری این عمل را انجام داد اما مدت زمان و نوع جراحی ممکن است طولانیتر و کمی پیچیدهتر شود.
ترمیم بکارت به صورت کامل با جراحی امکان پذیر است اما برخی از روشهای غیرجراحی مانند استفاده از کپسول برای تقلید از پارگی بکارت در زمان رابطه نیز وجود دارد. چند روش جراحی برای ترمیم بکارت استفاده میشود و انتخاب روش جراحی توسط پزشک و بر اساس نتیجه مورد نظر و شرایط بیمار صورت میگیرد. در ادامه انواع روشهای ترمیم بکارت را به تفصیل بررسی خواهیم کرد:
این تکنیک نسبتاً ساده که آن را به عنوان هایمنورافی پایه هم میشناسند، به افرادی پیشنهاد میشود که پرده بکارت آنها دچار پارگی جزئی شده است یا بقایایی از پرده بکارت برای اتصال یا دوخت مجدد آن وجود دارد. دوره بهبودی این روش نسبتاً کوتاه است و بیماران معمولاً میتوانند در عرض چند روز فعالیتهای عادی خود را از سر بگیرند.
در این روش، تمام اقدامات به صورت سرپایی و حدود 30 تا 40 دقیقه طول میکشد و پس از جراحی، بیماران با ترکیبی از آنتیبیوتیکها، مترونیدازول و داروهای ضد التهابی تحت درمان قرار میگیرند.
پس از جراحی به بیماران توصیه میشود که از موارد زیر اجتناب کنند:
روش فلپ (Flap) یا استفاده از بافت واژن، پیچیدهتر است و شامل استفاده از بافت مجاور واژن برای ایجاد یک ساختار جدید شبیه پرده بکارت است. این روش معمولاً زمانی ترجیح داده میشود که بقایای پرده بکارت اصلی برای ترمیمِ موفقیتآمیز، کافی نباشد. این روش با بیحسی موضعی انجام میشود و حداکثر 60 دقیقه طول میکشد. بعد از عمل نیازی به پانسمان نیست و بیمار دردی نخواهد داشت و فقط احساس ناراحتی در ناحیه جراحیشده حس خواهد کرد که طبیعی است و جای نگرانی وجود ندارد.
در این روش، یک برش عمودی از دیواره خلفی واژن تا پرده بکارت تا عمق تقریباً 2 تا 3 سانتیمتر ایجاد و قطعهای از بافت دیواره واژن گرفته میشود تا پرده بکارت با عمل جراحی بازسازی شود. این روش شامل دو تکنیک متفاوت است:
تکنیکهای مبتنی بر فلپ برای افرادی که پرده بکارت آنها آسیب گستردهتری دارند یا کسانی که میخواهند نتیجه ماندگارتری داشته باشند، مناسب است. همچنین، این روش به کسانی که قصد ندارند بلافاصله پس از جراحی، در مدت زمان کوتاهی رابطه جنسی داشته باشند پیشنهاد میشود. با این حال، این افراد معمولاً به دوره نقاهت طولانیتری نیاز دارند و ممکن است مراقبتهای بعد از عمل بیشتری را شامل شوند.
بیمارانی که تحت این روش پرده بکارتشان ترمیم میشود، لازم است تا سه ماه قبل از انجام عمل، از رابطه جنسی همراه با ورود جسم به واژن خودداری کنند. در هایمنورافی، جراحان معمولاً از بخیههای جذبی استفاده میکنند تا نیازی به مراجعه مجدد بیمار به پزشک برای کشیدن بخیهها نباشد.
در این روش به جای بخیه یا استفاده از بافت دیواره واژن و روش فلپ، برای ترمیم از مواد قابلجذب زیستی (biomaterial) که به صورت خاص طراحی شدهاند، استفاده میشود. در این فرآیند، یک کپسول ژلاتینی حاوی یک ماده مشابه خون مصنوعی در کانال واژن قرار داده میشود. در حین رابطه جنسی، ترشح این مایع قرمز رنگ، پارگی پرده بکارت را القا میکند.
این ایمپلنت از مواد زیست سازگار ساخته شده است که به مرور زمان توسط بدن جذب میشود و هیچ اثری از خود باقی نمیگذارد. علاوه بر این، استفاده از مواد قابلجذب زیستی میتواند باعث بهبودی بهتر و کاهش خطر عوارض شود.
روش آلوپلنت، برای افراد با حداقل بقایای پرده بکارت یا کسانی که بافت مناسب برای استفاده در تکنیک فلپ ندارند توصیه میشود. این روش حدود 30 تا 40 دقیقه طول میکشد و بیمار تحت بیحسی موضعی قرار میگیرد. معمولاً پس از جراحی ترمیم بکارت با روش آلوپلانت، فرد باید در مدت حدود ۲ تا ۴ هفته استراحت کند. همچنین ممکن است پزشک داروهای ضد التهاب و ضد درد تجویز کند.
این روش با معاینه سونوگرافی داپلر برای شناسایی دقیق بقایای پرده بکارت و رگهای خونی اطراف آن شروع میشود. پزشک از لیزر CO2 تخصصی برای ایجاد برشهای دقیق در مخاط واژن، کاهش آسیب بافتی و خونریزی استفاده میکند. سپس، با دقت لبههای پارهشده پرده بکارت را بخیه میزند و پرده بکارت را با دقت ترمیم میکند. در حالی که مزایای این روش ممکن است بسته به فرد متفاوت باشد، چندین مزیت بالقوه برای انتخاب ترمیم با لیزر نسبت به روشهای جراحی سنتی وجود دارد:
در جدول زیر، به طور خلاصه روشهای مختلف هایمنورافی با یکدیگر مقایسه شدهاند.
نوع جراحی | توضیح جراحی | مدت زمان | نوع بیهوشی | دوره نقاهت |
---|---|---|---|---|
استفاده از بقایای پرده بکارت | دوخت قسمتهای پارهشده پرده بکارت در صورت وجود بقایای آن | حدود 30 تا 45 دقیقه | بیحسی موضعی | 1 تا 2 هفته |
استفاده از بافت واژن | ایجاد پرده بکارت جدید با استفاده از بافتهای واژن | حداکثر 60 دقیقه | بیحسی موضعی | 2 تا 4 هفته |
آلوپلنت (alloplant) | جاگذاری یک ماده زیستی (biomaterial) در واژن | حداکثر 60 دقیقه | بیحسی موضعی |
1 تا 2 هفته |
ترمیم با لیزر | استفاده از لیزر برای ایجاد برشهای دقیق در بافت واژن برای ایجاد پرده بکارت جدید یا ترمیم پرده بکارت موجود | 30 تا 60 دقیقه | بیحسی موضعی | 1 تا 2 هفته |
قبل از انجام هر نوع هایمنوپلاستی، اقدامات زیر معمولاً لازم است:
ترمیم بکارت ممکن است نیازمند اقدامات خاص دیگری نیز باشد که پزشک به شما توضیح خواهد داد.
بهطور کلی، مراقبتهای پس از عمل برای این روشها شامل موارد زیر است:
باید در نظر داشت که بررسی قطعی اینکه آیا پرده بکارت جراحی شده یا با جراحی ترمیم شده است میتواند دشوار باشد. نتایج ترمیم پرده بکارت بسته به آناتومی فرد، تکنیک جراح و سایر عوامل میتواند بسیار متفاوت باشد. در برخی موارد، پرده بکارت بازسازیشده ممکن است شبیه به پرده بکارت طبیعی به نظر برسد، در حالی که در موارد دیگر ممکن است نازکتر و ظریفتر باشد یا شکل نامنظمی داشته باشد. به طور کلی، زمانی که فرد تحت معاینه قرار میگیرد، امکان تشخیص ترمیم بکارت توسط فرد متخصص وجود دارد.
به طور کلی، ترمیم بکارت جزو عملهایی محسوب میشود که از نظر پزشکی ضروری نیست؛ در نتیجه، معمولاً تحت پوشش بیمه پزشکی قرار نمیگیرد. هزینه این جراحی بسته به شرایط بیمار، نوع جراحی و دستمزد پزشک میتواند متغیر باشد.
در حقوق جزای ایران نسبت به عمل ترمیم بکارت جرمانگاری صورت نگرفته است، اما اگر به عنوان فریب در ازدواج صورت گیرد مسئولیت کیفری به همراه خواهد داشت. با این حال در مواردی که فرد، خشونت و تجاوز جنسی تجربه کرده باشد یا در صورت بروز حادثه و انجام ورزش پرده بکارت او دچار پارگی شده باشد، میتواند به صورت قانونی تحت این جراحی قرار بگیرد.
خیر. این جراحی معمولاً با مجوز قانونی ترمیم بکارت انجام میشود و نیازی به اذن پدر ندارد.
این جراحی با بیحسی موضعی قابل انجام است اما بسته به شرایط بیمار و در مواردی برای کاهش اضطراب میتواند تحت بیهوشی عمومی انجام شود.
بعد از پارگی پرده بکارت امکان بازگشت به حالت اول بدون انجام جراحی وجود ندارد.
کپسولی حاوی مایعی قرمز رنگ و به رنگ خون است که پیش از برقراری رابطه جنسی وارد واژن میشود و بر اثر حرارت و رطوبت بدن پس از مدتی حل شده و حین رابطه جنسی، مایعی مانند خون از واژن خارج میشود.
خیر، ترمیم بکارت امن و بیدرد است. با این حال پس از جراحی برای مدتی احساس ناراحتی در این ناحیه خواهید داشت.
ممکن است پس از جراحی لکهبینی یا خونریزی خفیفی همراه با ترشحات مشاهده کنید. با این حال میزان خونریزی کم است و در صورت مشاهده خونریزی زیاد و درد باید به پزشک مراجعه کنید.
اگر این جراحی توسط پزشک متخصص انجام شود و نوع جراحی انتخابی مناسب باشد، بله حتماً خونریزی خواهید داشت.
بله. رد بخیه که هنوز جذب نشده باشد توسط شخصی که به صورت حرفهای معاینه میکند قابلمشاهده است. بنابراین، در صورت لزوم به زمان انجام این جراحی توجه داشته باشید.
زمانی که بیماری و عفونت در واژن دیده شود، انجام جراحی به پس از دوره درمان موکول میشود. در مواردی که بیمار به سن قانونی نرسیده باشد، احتمال بروز پیچیدگیهای قانونی وجود دارد.
انواع مختلف این جراحی معمولاً حداکثر 60 دقیقه زمان میبرد. برخی از روشها حدود 15 تا 30 دقیقه زمان میبرد.
این جراحی ماهها و حتی سالها پس از پارگی پرده بکارت قابلانجام است و محدودیتی ندارد. با اینحال در مواردی که بیمار روش «دوخت پرده بکارت» را در نظر دارد، این جراحی باید در محدوده زمانی که بقایای پرده بکارت وجود دارد انجام گیرد.
مانند هر جراحی دیگری، خطر عفونت وجود دارد که با مصرف دارو و مراقبت قابلکنترل است. در مواردی که پرده بکارت بیش از اندازه ترمیم و اصلاح میشود، امکان به وجود آمدن مشکل تنگشدن بیش از حد و در نتیجه رابطه جنسی دردناک هست.
برخی پزشکان معتقدند که بهتر است 1 تا 2 روز از حمام کردن اجتناب کنید. بهتر است برای اطمینان بیشتر با پزشک خود در این مورد مشورت کنید.
لابیاپلاستی و واژینوپلاستی از جمله جراحیهایی هستند که میتوانند همزمان با ترمیم بکارت انجام گیرند.