یکی از مهمترین کارهایی که ما داریم تربیت یا اجتماعی کردن کودکان است تا اعضایی شاد، مسئولیت پذیر، دلسوز و سازنده جامعه باشند. بنابراین، جای تعجب نیست که والدین - عوامل اصلی اجتماعی شدن - نگران این باشند که آیا بهترین کار ممکن را انجام می دهند یا خیر. و همچنین تعجب آور نیست که افراد زیادی وجود دارند که با ارائه توصیه های ظاهراً متخصص به این نگرانی پاسخ می دهند. صدها کتاب در مورد جنبههای مختلف تربیت کودک در دسترس است و جستجوی آنلاین « توصیههای والدین » 201،000،000 بازدید بهدست آورد. تنها مشکل این است که توصیهکنندگان همیشه با یکدیگر موافق نیستند، حتی آنهایی که توصیههای خود را بر اساس تحقیق استوار میکنند.
توصیه های زیر را در نظر بگیرید:
با توجه به این سطح از تناقض، به راحتی می توان کارشناسان را به عنوان نه چندان متخصص و احتمالاً مضر کنار گذاشت. با این حال، تناقضات ظاهری را زمانی می توان درک کرد که متوجه شوید دلایل مختلفی وجود دارد که باعث می شود کودکان به شیوه ای مطلوب رفتار نکنند و والدین باید بسته به آن دلیل به طور متفاوتی پاسخ دهند. ما تمایل داریم فکر کنیم که یک شکل از فرزندپروری همه جانبه کار می کند، اما اینطور نیست. وقتی کودکان به گونهای رفتار میکنند که آزاردهنده است، ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد. و هر کدام به نوع متفاوتی از والدین نیاز دارند.
چرا کارشناسان موافق نیستند: اجتماعی شدن در حوزه های مختلف اتفاق می افتد
در زیر فهرستی از «حوزههای» اجتماعیسازی، از جمله دلایلی برای اینکه چرا ممکن است یک رفتار مشکلساز رخ دهد، آمده است. وقتی دامنه را به درستی شناسایی نکنیم، ممکن است راه اشتباهی را برای مقابله با مشکل انتخاب کنیم. از این رو توصیه های متناقض.