افتادگی رحم

افتادگی رحم زمانی اتفاق می‌افتد که رحم (رحم) به سمت پایین می‌افتد و به ناحیه واژن فشار می‌آورد.

رحم یک اندام عضلانی توخالی است که در لگن زن بین مثانه و راست روده قرار دارد. تخمدان ها تخمک هایی را تولید می کنند که از طریق لوله های فالوپ حرکت می کنند. هنگامی که تخمک از تخمدان خارج شد، می توان آن را بارور کرد و خود را در پوشش داخلی رحم کاشت. وظیفه اصلی رحم تغذیه جنین در حال رشد قبل از تولد است.

علل

ماهیچه ها، رباط ها و سایر ساختارها رحم را در لگن نگه می دارند. اگر این بافت ها ضعیف یا کشیده باشند، رحم به داخل کانال واژن می افتد. این پرولاپس نامیده می شود.

این عارضه در زنانی که 1 یا بیشتر زایمان طبیعی داشته اند، شایع تر است.

موارد دیگری که می توانند باعث افتادگی رحم شوند یا منجر به افتادگی رحم شوند عبارتند از:

• پیری طبیعی
• کمبود استروژن بعد از یائسگی
• شرایطی که بر عضلات لگن فشار وارد می کند، مانند سرفه مزمن و چاقی
• تومور لگن (نادر)

زور زدن مکرر برای اجابت مزاج به دلیل یبوست طولانی مدت می تواند مشکل را بدتر کند.

علائم

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• فشار یا سنگینی در لگن یا واژن
• مشکلات در رابطه جنسی
• نشت ادرار یا نیاز ناگهانی به تخلیه مثانه
• کمردرد کم
• رحم و دهانه رحم که به داخل دهانه واژن برآمده می شوند
• عفونت مثانه مکرر
• خونریزی واژن
• افزایش ترشحات واژن

هنگامی که برای مدت طولانی ایستاده یا نشسته اید علائم ممکن است بدتر شوند. ورزش یا بلند کردن بدن نیز ممکن است علائم را بدتر کند.

امتحانات و تست ها

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما معاینه لگن را انجام می دهد. از شما خواسته می شود که به گونه ای پایین بیاورید که گویی می خواهید یک نوزاد را بیرون بیاورید. این نشان می دهد که رحم شما چقدر پایین آمده است.

• افتادگی رحم زمانی خفیف است که دهانه رحم به قسمت پایین واژن بیفتد .
• افتادگی رحم زمانی که دهانه رحم از دهانه واژن خارج می شود متوسط ​​است.

موارد دیگری که ممکن است معاینه لگن نشان دهد عبارتند از:

• مثانه و دیواره جلویی واژن به داخل واژن ( سیستوسل ) برآمده می شود.
• رکتوم و دیواره پشتی واژن (رکتوسل) به داخل واژن برآمده است.
• مجرای ادرار و مثانه در لگن پایین تر از حد معمول قرار دارند.

درمان

شما نیازی به درمان ندارید مگر اینکه علائم شما را آزار دهد.

بسیاری از زنان تا زمانی که رحم تا دهانه واژن می افتد، تحت درمان قرار می گیرند.

تغییر سبک زندگی

موارد زیر می تواند به شما در کنترل علائم کمک کند:

• اگر چاق هستید وزن کم کنید.
• از بلند کردن سنگین یا زور زدن خودداری کنید.
• برای سرفه مزمن درمان شوید. اگر سرفه شما به دلیل سیگار کشیدن است، سعی کنید آن را ترک کنید.

پساری واژینال

ارائه دهنده شما ممکن است توصیه کند که یک دستگاه لاستیکی یا پلاستیکی به شکل دونات در واژن خود قرار دهید. این پساری نامیده می شود. این دستگاه رحم شما را در جای خود نگه می دارد.

پساری ممکن است برای کوتاه مدت یا بلند مدت استفاده شود. دستگاه برای واژن شما نصب شده است. برخی از پساری ها شبیه دیافراگمی هستند که برای پیشگیری از بارداری استفاده می شود.

پساری ها باید به طور مرتب تمیز شوند. گاهی اوقات آنها باید توسط ارائه دهنده شما تمیز شوند. به بسیاری از زنان می توان نحوه قرار دادن، تمیز کردن و برداشتن پساری را آموزش داد.

عوارض جانبی پساری عبارتند از:

• ترشحات بدبو از واژن
• تحریک پوشش داخلی واژن
• زخم در واژن
• مشکلات در رابطه جنسی واژینال

عمل جراحی

تا زمانی که علائم پرولاپس بدتر از خطرات ناشی از جراحی نباشد، جراحی نباید انجام شود. نوع جراحی به موارد زیر بستگی دارد:

• شدت افتادگی
• برنامه های زن برای بارداری های آینده
• سن زن، سلامتی و سایر مشکلات پزشکی
• تمایل زن به حفظ عملکرد واژن

برخی از روش‌های جراحی وجود دارند که می‌توانند بدون برداشتن رحم انجام شوند، مانند فیکساسیون ساکروسپینوس. این روش شامل استفاده از رباط های مجاور برای حمایت از رحم است. رویه های دیگر نیز موجود است.

اغلب، هیسترکتومی واژینال را می توان همزمان با روش اصلاح پرولاپس رحم انجام داد. هر گونه افتادگی دیواره واژن، مجرای ادرار، مثانه یا رکتوم را می توان همزمان با جراحی اصلاح کرد.

چشم انداز (پیش بینی)

اکثر زنان مبتلا به افتادگی خفیف رحم علائمی ندارند که نیاز به درمان داشته باشد.

پساری واژن می تواند برای بسیاری از زنان مبتلا به افتادگی رحم موثر باشد.

جراحی اغلب نتایج بسیار خوبی ارائه می دهد. با این حال، برخی از زنان ممکن است نیاز به درمان مجدد در آینده داشته باشند.

عوارض احتمالی

زخم و عفونت دهانه رحم و دیواره های واژن ممکن است در موارد شدید افتادگی رحم رخ دهد.

عفونت های دستگاه ادراریو سایر علائم ادراری ممکن است به دلیل سیستوسل رخ دهد.یبوستوهموروئیدممکن است به دلیل رکتوسل ایجاد شود.