واژینوپلاستی به عنوان جراحی تنگ کردن واژن نیز شناخته می شود و یک روش جراحی زنان و زایمان است که با هدف بازسازی کف لگن در نتیجه کشش ناشی از زایمان انجام می شود. در این جراحی همچنین می توان ناحیه پرینه را بازسازی کرد و این روش به عنوان پرینوپلاستی شناخته می شود. پرینوپلاستی معمولاً با جراحی واژینوپلاستی یا جراحی تنگ کردن واژن ترکیب می شود. زنان به دلایل مختلفی از جمله روند طبیعی پیری که منجر به شلی واژن و همچنین زایمان می شود، جراحی سفت کردن واژن را انتخاب می کنند. مراقبت های بعد از واژینوپلاستی، از مراحل تاثیر گذار در نتیجه این جراحی است که در این مطلب قصد داریم آن را مورد بررسی قرار دهیم.
در برخی موارد، هر دو مورد ذکر شده می‌توانند عاملی برای ایجاد شلی واژن باشند. جراحی سفت کردن واژن برای سفت کردن عضلات واژن بسیار موثر است و این می تواند به بهبود علائم بی اختیاری استرسی کمک کند و پرولاپس اندام لگن را که اغلب با بی اختیاری استرسی همراه است، برطرف کند. زنان اغلب متوجه می شوند که رضایت جنسی آنها به طور قابل توجهی پس از جراحی سفت کردن واژن بهبود می یابد.
بهبودی پس از جراحی واژینوپلاستی نسبتاً ساده است، اما مهم است که از تعدادی فعالیت در طول دوره نقاهت خودداری کنید تا مطمئن شوید که بهبودی بدون مشکل پیشرفت می کند.
مانند همه انواع جراحی واژن، مهم است که در چند روز اول پس از جراحی واژینوپلاستی استراحت کنید. حفظ تحرک بعد از عمل و حفظ رطوبت بدن برای بهبودی مهم است. با این حال، اطمینان از استراحت مناسب برای تسهیل بهبودی پس از سفت کردن واژن مهم است. جراحی سفت کردن واژن اغلب شامل ترمیم عضلانی پیچیده است و بیمارانی که بعد از جراحی به خوبی استراحت می کنند عوارض کمتری را تجربه می کنند. بیماران باید مطمئن شوند که در ماه اول پس از واژینوپلاستی به پشت بخوابند تا از هرگونه مالش روی ناحیه جراحی جلوگیری شود.
تورم، کبودی و التهاب از عوارض رایج و معمول این جراحی هستند. علائم باید پس از هفته اول کم کم بهبود پیدا کنند. اگر بعد از جراحی واژن دچار ناراحتی خفیف تا متوسط می‌شوید، مصرف مسکن‌های تجویزی پس از جراحی برای کاهش ناراحتی بسیار مهم است. حفظ سطح مناسب تحرک برای کاهش خطر آوریدی بسیار مهم است.
تورم موضعی در ناحیه واژن را می توان به طور موثر با استفاده از کمپرس سرد برای مدت زمان محدود کنترل کرد. برای جلوگیری از نکروز پوست، باید کمپرس سرد را مستقیماً روی پوست قرار ندهید. سعی کنید از لباس های نازک، آزاد و نخی استفاده کنید تا از هرگونه فشار بر روی محل جراحی جلوگیری شود.
شستشو بعد از واژینوپلاستی را می توان دو روز پس از جراحی شروع کرد و مهم است که ناحیه را مالش ندهید تا از تحریک زخم ها جلوگیری شود. همچنین باید از مصرف صابون یا سایر محصولات موضعی خودداری کنید؛ زیرا این مواد می توانند خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهند. در چهار هفته اول پس از جراحی نمی توانید از استخر، سونا و جکوزی استفاده کنید.
اکثر بخیه های استفاده شده در طول جراحی واژینوپلاستی ماهیتی قابل جذب دارند، به این معنی که برای برداشتن آنها در جلسه بعد از عمل نیازی به بازگشت نخواهید داشت. برای بررسی کامل زخم و دریافت دستورالعمل‌های بعد از عمل، احتمالا نیاز است مجددا با پزشم خود ملاقات کنید.
نکات زیر می توانند در روند مراقبت به شما کمک کنند:
جراحی به این معنی است که بدن شما تحت فشارهای فیزیکی و در نتیجه روانی زیادی قرار می گیرد. یکی از مراقبت های مهم بعد از واژینوپلاستی، رعایت تغذیه مناسب است. بعد از جراحی، بدن برای ترمیم و بازسازی بافت خود، متابولیسم خود را بالا می برد و به انرژی بیشتری نیاز دارد. بنابراین شما به انرژی و تغذیه سالم نیاز دارید. یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید. از غذاهای ناسالم اجتناب کنید زیرا به شما انرژی نمی دهند. مقدار زیادی آب و آب میوه بنوشید. مصرف ویتامین C را برای کمک به بهبودی توصیه می شود.
جراحی واژینوپلاستی ممکن است در چند روز اول بعد از جراحی با درد همراه باشد. مدیریت درد طبق دستور جراح ضروری است. داروهای خود، به ویژه مسکن ها را به موقع مصرف کنید. استفاده منظم و درست از دارو های مسکنی که پزشک تجویز کرده در کنترل درد موثر است.
فعالیت جنسی در 8 هفته اول بعد از جراحی ممنوع است. پس از آن می توانید با رعایت مراقبت های لازم، رابطه جنسی داشته باشد. شما باید قبل از در نظر گرفتن فعالیت جنسی احساس راحتی داشته باشیدتا علائم خاصی مانند درد بیش از حد یا ایجاد درد بعد از مقاربت را به حداقل برسانید؛ زیرا این امر می تواند بر برش های زخم که منجر به شکستگی زخم می شود تأثیر بگذارد.
همانطور که گفتیم، یکی از مراقبت های بعد از واژینوپلاستی، استراحت کافی است. شکی نیست که بعد از جراحی واژینوپلاستی تا چند روز دچار درد خواهید شد. توصیه می شود در این دوره استراحت کنید و برای انجام کار های روزانه خود از فرد دیگری کمک بگیرید. بنابراین قبل از جراحی، برای روز های بعد از جراحی با یکی از افراد نزدیک خود هماهنگ کنید.
لابیاپلاستی نوعی عمل جراحی پلاستیک است که برای اصلاح لبه کوچک، لبه بزرگ و پوست اطراف فرج انجام می‌شود. اندازه، ریخت و رنگ لبه فرج ممکن است در نتیجه زایمان، سال‌خوردگی یا عوامل دیگر به‌طور چشم‌گیری دگرگون شود. بیماری‌های مادرزادی مانند انسداد مهبل، مهبل یا لوله رحم ناقص و بیناجنسی یا پاره و کشیده شدن لبه بزرگ بر اثر زایمان، با لابیاپلاستی درمان می‌شوند. در عمل تغییر جنسیت از مرد به زن نیز، برای ساخت لبه فرج، از لابیاپلاستی استفاده می‌شود.
با انجام عمل زیبایی لابیاپلاستی می‌توان ابعاد، شکل و حجم لابیاها را تغییر داد یا متقارن نمود. این جراحی، با تغییر شکل و بهینه‌سازی لب‌های بیرونی مجرای تناسلی زنان، به‌منظور تغییر اندازه، شکل یا ظاهر لب‌های داخلی و بیرونی لابیاها، راهکاری مناسب برای حل مشکلاتی مانند عدم تعادل در اندازه لابیاها، تغییرات پس از زایمان یا پیری، عدم راحتی در فعالیت‌های روزمره یا استرس روحی درباره ظاهر ناحیه تناسلی، محسوب می‌شود.
طبیعتا همه افراد نمی‌توانند برای انجام عمل لابیاپلاستی گزینه مناسبی باشند. به‌طور کلی این عمل زیبایی برای افراد زیر مناسب‌تر است:
لابیاپلاستی مانند هر عمل جراحی دیگری ممکن است خطرات و عوارض خاص خود را داشته باشد و برخی از افراد برای انجام این عمل گزینه مناسبی نیستند. این عوارض که شامل خون‌ریزی، عفونت، تغییرات در حس، عدم تقارن و گوشت اضافه بعد از لابیاپلاستی است باعث شده که این عمل برای برخی افراد نامناسب تشخیص داده شود. از جمله این افراد عبارتند از:
واژینوپلاستی روشی است که در آن واژن با جراحی ساخته یا بازسازی می شود. در این وبلاگ ما بر روی واژینوپلاستی وارونگی آلت تناسلی تمرکز خواهیم کرد که شامل تنظیم مجدد بافت (آلت تناسلی، بیضه و کیسه بیضه) در ناحیه تناسلی برای ایجاد کانال واژن و فرج است. همچنین در مورد اهمیت مراقبت مناسب پس از عمل صحبت خواهیم کرد.
در طی جراحی وارونگی آلت تناسلی، جراح فضای جدیدی بین رکتوم و مجرای ادرار ایجاد می کند و به واژن جدید تبدیل می شود. این فضا با پوست کیسه بیضه و آلت تناسلی پوشیده شده است. لابیا بزرگ با استفاده از آلت تناسلی و پوست پرینه و کلیتوریس از نوک آلت تناسلی (گلان) ایجاد می شود. جریان خون و اعصاب برای حفظ حس حفظ می شود. در پایان جراحی، بسته بندی داخل واژن قرار داده می شود و یک کاتتر ادراری در مثانه قرار می گیرد. هر دوی اینها حداقل 7 روز باقی خواهند ماند. هفت روز پس از جراحی، کاتتر و بسته بندی واژن برداشته می شود. در این مرحله، بیمار کار خود را با فیزیوتراپیست های لگن آغاز می کند که نحوه استفاده از گشادکننده های واژن را به بیمار نشان می دهند.
اتساع واژن بعد از جراحی مهم است زیرا بافت های تغییر کاربری می خواهند به موقعیت اولیه خود بازگردند. اتساع برای حفظ عرض و عمق نئوواژین ضروری است. اتساع واژن شامل کشش آهسته نئوواژین برای حفظ هرچه بیشتر عرض و عمق است. مراجعه کننده به محض برداشتن بسته بندی واژن (یک هفته پس از جراحی) شروع به گشاد شدن می کند. پروتکل اتساع با 15 دقیقه اتساع 3 بار در روز برای 3 ماه اول شروع می شود و به آرامی به 15 دقیقه اتساع یک بار در روز در 12 ماه کاهش می یابد. اتساع چیزی است که مشتری باید تا پایان عمر حفظ کند، اما با فرکانس کاهش یافته (حدود 1 بار در هفته به مدت 15 دقیقه). در مراحل اولیه اتساع، دیدن خون، زهکشی یا تکه های بخیه می تواند طبیعی باشد.
فیزیوتراپی لگن هم قبل و هم بعد از جراحی نقش مهمی دارد. قبل از جراحی، مراجعین با یک فیزیوتراپیست ملاقات خواهند کرد تا علائم لگنی مانند مشکلات ادراری یا روده‌ای، یا درد و فشار لگن را بررسی کنند تا فیزیوتراپیست لگن بتواند تمرین‌ها و استراتژی‌هایی را برای کمک به بهبود این علائم تجویز کند. مشتریان یاد خواهند گرفت که به کف لگن خود متصل شوند و یاد خواهند گرفت که چگونه عضلات کف لگن خود را شل کنند تا به اتساع و مدیریت درد پس از جراحی کمک کنند.
یک هفته پس از جراحی توسط فیزیوتراپیست لگنی به بیماران آموزش داده می شود که چگونه به درستی گشاد شوند. فیزیوتراپیست کف لگن با آموزش آرام کردن عضلات کف لگن در حین اتساع، آموزش نحوه پیشرفت به اندازه های مختلف گشادکننده، کمک به رفع مشکلات روده یا مثانه و ارائه توصیه های ورزشی درمانی برای بازگشت تدریجی به فعالیت های روزانه، به مراجعان کمک می کند.
اگر بعد از عمل با علائمی دست و پنجه نرم می کنید یا نیاز به حمایت گشادی دارید، همین امروز با یکی از فیزیوتراپیست های لگن ما وقت بگیرید.