آبله

آبله یک عفونت ویروسی جدی و اغلب کشنده است. مسری است - به این معنی که از فردی به فرد دیگر سرایت می کند - و می تواند باعث ایجاد اسکار دائمی شود. گاهی اوقات باعث بی نظمی می شود.برای ارتباط با بهترین متخصص زنان در تهران با دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید.

آبله هزاران سال است که انسان را تحت تاثیر قرار داده است اما به لطف واکسن های آبله تا سال 1980 در سراسر جهان از بین رفت. دیگر به طور طبیعی در جهان یافت نمی شود. آخرین مورد آبله طبیعی در سال 1977 گزارش شد.

نمونه هایی از ویروس آبله برای اهداف تحقیقاتی نگهداری شده است. و پیشرفت های علمی امکان ایجاد آبله را در آزمایشگاه فراهم کرده است. این باعث نگرانی هایی شده است که آبله می تواند روزی به عنوان یک سلاح زیستی مورد استفاده قرار گیرد.

واکسن ها می توانند از ابتلا به آبله جلوگیری کنند، اما از آنجایی که بیشتر افراد بعید است به طور طبیعی با آبله در تماس باشند، واکسیناسیون روتین توصیه نمی شود. داروهای ضد ویروسی جدید را می توان برای درمان افرادی که به آبله مبتلا می شوند استفاده کرد.

علائم

اولین علائم آبله معمولا 12 تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس آبله ظاهر می شود. با این حال، ویروس می تواند از 7 تا 19 روز قبل از ظاهر یا احساس بیماری در بدن شما وجود داشته باشد. این زمان را دوره نهفتگی می نامند.

پس از دوره کمون، علائم ناگهانی شبیه آنفولانزا رخ می دهد. این موارد عبارتند از:

• تب
• دردهای عضلانی
• سردرد
• خستگی شدید
• کمر درد شدید
• استفراغ، گاهی اوقات

چند روز بعد لکه های صاف و قرمز روی بدن ظاهر می شود. آنها ممکن است از دهان و روی زبان شروع شده و سپس به پوست سرایت کنند. ابتدا صورت، بازوها و پاها و سپس تنه، دست ها و پاها تحت تاثیر قرار می گیرند.

در عرض یک یا دو روز، بسیاری از لکه ها به تاول های کوچک پر از مایع شفاف تبدیل می شوند. بعداً تاول ها پر از چرک می شوند. به این زخم ها چروک می گویند. دلمه ها 8 تا 9 روز بعد ایجاد می شوند و در نهایت می ریزند و جای زخم های عمیق و حفره ای به جا می گذارند.

آبله می تواند از فردی به فرد دیگر در زمان ظاهر شدن بثورات و تا زمانی که پوسته ها از بین بروند منتقل می شود.

علل

آبله توسط ویروس واریولا ایجاد می شود. ویروس می تواند گسترش یابد:

• مستقیماً از فردی به فرد دیگر. شما می توانید ویروس آبله را با قرار گرفتن در کنار فردی که به آن مبتلا است مبتلا کنید. یک فرد مبتلا می تواند ویروس را هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن منتشر کند. تماس با زخم های پوستی نیز می تواند باعث ابتلا به آبله شود.
• به طور غیر مستقیم از یک فرد مبتلا. به ندرت، آبله می تواند از طریق هوای داخل ساختمان پخش شود و افراد اتاق های دیگر یا طبقات دیگر را آلوده کند.
• از طریق اقلام آلوده آبله همچنین می تواند از طریق تماس با لباس ها و ملافه های آلوده پخش شود. اما احتمال ابتلا به آبله از این طریق کمتر است.
• به عنوان یک سلاح تروریستی، بالقوه. استفاده از آبله به عنوان یک سلاح یک تهدید بعید است. اما از آنجا که انتشار ویروس می تواند به سرعت بیماری را گسترش دهد، دولت ها برای این امکان آماده می شوند.

عوارض

اکثر افرادی که به آبله مبتلا می شوند زنده می مانند. با این حال، برخی از انواع نادر آبله تقریبا همیشه کشنده هستند. این اشکال شدیدتر در زنان باردار و کودکان شایع است.

افرادی که از آبله بهبود می یابند معمولاً زخم های شدیدی دارند، به ویژه در صورت، دست ها و پاها. گاهی اوقات آبله باعث از دست دادن بینایی (نابینایی) می شود.

پیشگیری

اگر شیوع آبله اتفاق بیفتد، افراد مبتلا به آبله جدا می شوند تا از انتشار ویروس جلوگیری کنند. هر کسی که با فرد مبتلا به آبله تماس داشته باشد نیاز به واکسن آبله دارد. واکسن می تواند از شما در برابر بیماری محافظت کند یا در صورت ابتلا به آبله باعث شود کمتر بیمار شوید. واکسن باید قبل یا یک هفته بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس تزریق شود.

دو واکسن موجود است:

• واکسن ACAM2000 از یک ویروس زنده استفاده می کند که مانند آبله است، اما آسیب کمتری دارد. گاهی اوقات می تواند عوارض جانبی جدی مانند عفونت در قلب یا مغز ایجاد کند. به همین دلیل است که این واکسن به همه داده نمی شود. مگر اینکه شیوع آبله وجود داشته باشد، خطرات واکسن برای بیشتر افراد بیشتر از فواید آن است.
• واکسن دوم (Jynneos) از یک سویه بسیار ضعیف ویروس استفاده می کند و از ACAM2000 ایمن تر است. این می تواند در افرادی که به دلیل سیستم ایمنی ضعیف یا اختلالات پوستی نمی توانند ACAM2000 مصرف کنند، استفاده شود.

واکسن‌های آبله همچنین در برابر سایر عفونت‌های ویروسی مشابه مانند mpox که به نام‌های آبله میمون نیز شناخته می‌شود و آبله گاوی محافظت می‌کنند.