واژینوپلاستی (همچنین به عنوان کولپورافی خلفی شناخته می شود) روشی است که برای سفت کردن واژن طراحی شده است. یک جایگزین، سفت کردن واژن غیرتهاجمی از طریق گرم کردن بافت ها با امواج رادیویی فرکانس یا لیزر است. بیمارانی که سستی قابل توجهی دارند ممکن است سودی از این درمان ها نداشته باشند و ممکن است کاندیدای بهتری برای سفت کردن جراحی با واژینوپلاستی باشند.
دلایلی که بیماران تمایل به انجام واژینوپلاستی دارند
بعد از زایمان، خانم ها ممکن است از شلی واژن شکایت داشته باشند که در نتیجه کشش بافت ها و جدا شدن ماهیچه ها به وجود می آید، گاهی اوقات تا حدی که تامپون می افتد و این کمبود تن می تواند به اختلال عملکرد جنسی کمک کند.
انجام واژینوپلاستی چیست؟
واژینوپلاستی ماهیچه های جدا شده را به هم نزدیک می کند و پوست مخاط اضافی از قسمت پشت واژن برداشته می شود. پوست خارجی را نیز می توان برای ظاهری زیباتر برداشت.
بیهوشی برای واژینوپلاستی
در حالی که واژینوپلاستی را می توان تحت بیهوشی موضعی انجام داد، بسیاری از افراد ترجیح می دهند آن را تحت بیهوشی عمومی انجام دهند.
آماده شدن برای واژینوپلاستی
از بیماران خواسته می شود که قبل از جراحی، آماده سازی روده را انجام دهند.
روش واژینوپلاستی
پس از تعیین مقدار سفت کردن، یک گوه به شکل پای مشخص می شود تا پوست اضافی را که باید از داخل واژن برداشته شود، مشخص می کند. در زیر پوست، بافت ها با بخیه های قوی سفت می شوند. هنگامی که کانال واژن سفت شد، پوست مخاطی بخیه زده می شود. اگر پوست بیرونی بیرون زده باشد، برای نتیجه زیبایی بیشتر، می توان آن را کاهش داد.
خطرات واژینوپلاستی چیست؟
خطرات ناشی از واژینوپلاستی شامل عفونت، خونریزی، درد همراه با عوارض نادر است.
بهبودی پس از واژینوپلاستی
بیماران ممکن است یک تا دو هفته استراحت داشته باشند. آنها ممکن است در چند روز اول احساس درد عمیق کنند و تا هشت هفته هیچ استفاده از تامپون یا آمیزش نداشته باشند. بسته به میزان سفت کردن انجام شده، ممکن است به برخی از بیماران دستور داده شود که از دیلاتور استفاده کنند.
نتایج واژینوپلاستی چیست؟
این روش معمولاً منجر به تنگتر شدن کانال واژن میشود که میتواند به افزایش رضایت جنسی کمک کند.