آیا ترمیم پرده بکارت ممکن است؟ چگونه؟

ترمیم پرده بکارت، دوختن پرده بکارت یا هایمنوپلاستی (hymenoplasty) نوعی ترمیم و یا جراحی زیبایی است؛ انجام این جراحی ترمیمی و یا بازسازی پرده بکارت، اغلب به دلایل فیزیکی، روانی یا فرهنگی توسط زنان درخواست می‌شود. ترمیم پرده بکارت به بکارت مجدد نیز شناخته می‌شود. جراحی ترمیم پرده بکارت چگونه انجام می‌شود؟ آیا ترمیم پرده بکارت عوارضی دارد؟

پرده بکارت چیست؟

پرده بکارت یا غشای هایمن (hymen) بخشی از اندام تناسلی زنان است. پرده بکارت بافتی شبیه به یک واشر لاستیکی بیضی شکل است که تا حدی یا به طور کامل دهانه واژن را می پوشاند. این غشای حلقه‌ای شکل می‌تواند نازک و انعطاف پذیر یا ضخیم و سفت باشد. با توجه به تفاوت افراد، پرده بکارت در حدود 1 تا 2 سانتی ورودی واژن قرار دارد.

اندازه، شکل و ضخامت پرده بکارت در افراد متفاوت است و می‌تواند به مرور زمان تغییر کند. هنگامی که به دنیا می‌آیید، پرده بکارت معمولاً یک تکه بافت حلقه‌ای شکل است که دهانه واژن شما را احاطه کرده است. گاهی اوقات پرده بکارت فقط قسمت پایین دهانه واژن شما را می پوشاند، در موارد نادر، پرده بکارت کل دهانه واژن شما را می‌پوشاند که باعث ایجاد مشکلاتی در طول دوره قاعدگی می‌شود.

پرده بکارت چگونه آسیب می بیند؟

پرده بکارت مانند سایر بافت‌های بدن انعطاف پذیر است و می‌تواند کشیده شود. ممکن است پرده بکارت با اولین فشار پاره نشود، بلکه در اثر فرسوده شدن آسیب می‌بیند و پاره شود.

از نظر بالینی، پاره شدن یا آسیب دیدن پرده بکارت انکار ناپذیر است؛ عامل پاره شدن یا آسیب دیدن بکارت، همیشه ناشی از داشتن فعالیت جنسی نیست با این‌حال یکی از عوامل اصلی پاره شدن پرده بکارت، رابطه جنسی همراه با دخول است. بسته به سختی پرده بکارت، آسیب پرده بکارت می‌تواند در اثر فعالیت‌های عادی روزمره مانند ورزش‌های شدید، اسب‌سواری یا دوچرخه‌سواری، معاینه ساده زنان و زایمان با جاگذاری اسپکولوم یا خودارضایی ایجاد شود. حتی قرار دادن تامپون یا کاپ قاعدگی در واژن ممکن است باعث پارگی پرده بکارت شود.

اغلب در طول تاریخ، پرده بکارت به عنوان مدرکی غیرقابل انکار و مثبت برای پاکی و باکرگی زنان به یاد آورده می‌شود. حتی تا به امروز، در بسیاری از فرهنگ‌ها، پرده بکارت دست نخورده هنوز نشان دهنده باکرگی است، به خصوص اگر در اولین دخول به آلت تناسلی، خون‌ریزی وجود داشته باشد.

ترمیم پرده بکارت چگونه انجام می‌شود؟

ترمیم پرده بکارت معمولا یک عمل سرپایی ساده است که می‌تواند در کلینیک‌های تخصصی تحت بی حسی موضعی انجام شود. هر گونه پوست پاره شده در اطراف لبه‌های پرده بکارت به آرامی و به طور منظم بریده شده و پس از آن، بافت باقی مانده به هم بخیه می‌شود و یک سوراخ کوچک باقی می‌ماند. این کار حلقه پرده بکارت را به اندازه و شکل طبیعی خود باز می‌گرداند.⁽¹⁾

اگر پوست کافی برای بازیابی پرده بکارت وجود نداشته باشد، یا اگر به طور کلی دیگر بافتی از پرده بکارت وجود نداشته باشد، جراح ممکن است با استفاده از پوشش لب واژن برای دوختن پرده بکارت جدید استفاده کند. این قطعه از پوست و پوشش لب واژن شامل شبکه‌ای از رگ‌ها است. همانطور که قبلا به آن اشاره کردیم، برای انجام عمل جراحی ترمیم پرده بکارت، پزشک شما ممکن است از بیهوشی موضعی یا عمومی سبک برای راحتی و کاهش استرس شما استفاده کند.

به طور کلی پرده بکارت دارای لایه‌ای است که می‌تواند جابجا شود به همین دلیل می‌توان آن را به بخش دیگری از پرده بکارت پاره شده بخیه زد که در نتیجه آن پرده بکارت شبیه به یک حلقه کوچک و حالت اولیه خود باز می‌گردد تا مانند پرده بکارت اصلی بنظر بی‌آید.

همچنین در صورت امکان پزشک شما می‌تواند یک منبع خون کوچک مصنوعی که به آن کپسول های ژلاتینی حاوی خون مصنوعی نیز گفته می‌شود یا خون خود بیمار را به یک تکه فلپ واژن اضافه کند که به آن عمل ترمیم با فلپ‌ و یا ترمیم لابیاپلاستی نیز گفته می‌شود، بنابراین خونریزی سنتی که اغلب پس از دخول اتفاق می‌افتد نیز شبیه سازی خواهد شد.

آیا ترمیم پرده بکارت قابل تشخیص است؟

معمولا پزشک متخصص زنان می‌تواند تا ۲ هفته بعد از پارگی بکارت، از روی نشانه‌های ظاهری، تاریخ و علت دقیق آن را حدس بزند. همچنین حدودا تا ۱ ماه پزشک متخصص یا ماما می‌تواند تاریخ پارگی و علت آن را حدس بزند و بعد از ۱ ماه به هیچ وجه زمان پارگی پرده معلوم نمی‌شود.

از لحاظ ظاهری اگر پرده بکارت شما پس از جراحی ترمیم نیافته باشد، لبه‌های جدید پرده بکارت زخمی و قرمز رنگ بوده و آثار خون لخته شده در آن مشاهده می‌شود. حدود یک هفته پس از دوختن پرده بکارت لبه‌های بریدگی از مخاطی مشابه مخاط پرده پوشیده شده و بعد از دو هفته لبه‌های زخمی نسبتا ناپدید می‌شوند و به حالت اولیه خود باز میگردند و مانند پرده بکارت اصلی بنظر می‌رسند.

پس از آن هیچ نشانه قابل مشاهده ای از جراحی وجود نخواهد داشت و تشخیص تفاوت بین پرده بکارت طبیعی و بازسازی شده غیرممکن خواهد بود. در این زمان، فرآیند بازسازی و ترمیم پرده بکارت تکمیل خواهد شد.

زمان ریکاوری ترمیم پرده بکارت

بعد از جراحی ترمیم پرده بکارت، ناحیه جراحی شده متورم خواهد شد اما ناراحتی و درد ناشی از آن به مرور کاهش خواهد یافت. با توجه به نوع جراحی، پزشک شما ممکن است توصیه کند که به مدت یک ماه از داشتن مقاربت جنسی خودداری کنید. زیرا شما باید تا زمانی که منطقه جراحی شده به طور کامل بهبود نیافته از داشتن رابطه خودداری کنید.

انتظار می‌رود که جراحی، بسته به میزان ترمیم مورد نیاز بین یک تا دو ساعت طول بکشد. اگرچه این جراحی یک روش بالینی بدون نیاز به بستری در بیمارستان است و زنان ممکن است روز بعد به سر کار بازگردند، اما باید از انجام فعالیت‌های شدید و بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید. در طول 48 تا 72 ساعت اول ممکن است مقداری خونریزی خفیف وجود داشته باشد، اما این خونریزی کاملا طبیعی است.

عوارض ترمیم پرده بکارت

جراحی ترمیم پرده بکارت به ندرت عوارض حانبی را به همراه دارد. با این‌حال در برخی موارد امکان از دست دادن حس در ناحیه عمل و بروز عفونت وجود دارد. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، باید با پزشک خود تماس بگیرید:

• سرگیجه به طور مداوم
• احساس درد و ناراحتی متوسط بعد از سه روز
• ترشحات واژن غیرمعمول یا بدبو
• خارش واژن شدید
• خونریزی واژن
• التهاب

کلام آخر

ترمیم پرده بکارت و یا هایمنوپلاستی نوعی جراحی زیبایی است که در نتیجه آن پرده بکارت شبیه به یک حلقه کوچک و حالت اولیه خود باز میگردد تا مانند پرده بکارت اصلی بنظر برسد. همچنین در صورت امکان پزشک شما می‌تواند یک منبع خون کوچک مصنوعی که به آن کپسول های ژلاتینی حاوی خون یا خون خود بیمار را به یک تکه فلپ واژن اضافه کند که باعث می‌شود خونریزی سنتی که اغلب پس از دخول اتفاق می‌افتد نیز شبیه سازی شود.

روانکاوی: کمک به مردم در سراسر جهان برای بهبود، تغییر و رشد

 روانکاوی چیست؟

روانکاوی یک تکنیک روان درمانی عمیق با  3 تا 5 جلسه درمانی در هفته است.  در درمان، تعارضات و نشانه های امروزی برحسب ریشه های تاریخی درک می شوند و اضطراب های کنونی به عنوان باقی مانده های گذشته بررسی و درک می شوند. از طریق کاوش شدید فرد در رشد شخصیت و شخصیت خود، می توان به درجه بیشتری از خودآگاهی و درک خود دست یافت.  درمان توسط روانپزشکان، روانشناسان، مددکاران اجتماعی و سایر متخصصان بهداشت روان بسیار آموزش دیده که یک برنامه آموزشی معتبر روانکاوی را تکمیل کرده اند انجام می شود.  روانکاوی تلاشی است که با هدف کاهش رنج و اضطراب روانی، دستیابی به رضایت و معنای بیشتر در زندگی و در نهایت تغییر سرنوشت روانی فرد انجام می شود.

در حالی که روانکاوی به عنوان ابزاری برای تسکین رنج عاطفی آغاز شد، اما روشی برای یادگیری در مورد ذهن و همچنین یک نظریه رشد انسانی است. بسیاری از سهم قابل توجهی که روانکاوی در تفکر روزمره ما داشته است را درک نمی کنند. روانکاوی بینشی در مورد طیف وسیعی از فعالیت های انسانی، هم در روان درمانی و هم در جهان به طور کلی فراهم می کند. با انجام این کار، روانکاوی همچنان بر بسیاری از جنبه های فرهنگ معاصر تأثیر عمیقی دارد.

روانکاوی به چه نوع مسائلی می پردازد؟

روانکاوی عموماً برای کسانی توصیه می شود که مشکلات عاطفی و رفتاری مکرر آنها باعث ناراحتی قابل توجهی در کار و روابط بین فردی آنها می شود و توانایی آنها برای لذت بردن کامل از زندگی را به خطر می اندازد.

افرادی که به دنبال درمان هستند ممکن است علائم و احساسات زیر را نشان دهند:

• اضطراب و/یا افسردگی
• بازداری ها، از جمله عدم موفقیت
• تعارضات بین فردی در خانه، محل کار و بازی

هدف از کاوش عمیق روانکاوانه رشد شخصیت و شخصیت، کمک به افراد برای توسعه درک و رهایی از تجربیات عاطفی دردناک و اضطراب های فلج کننده است.

نتایج درمان روانکاوی عبارتند از:

• بهبود روابط شخصی
• افزایش بهره وری
• توسعه مهارت های مقابله ای بهتر
• کنترل بیشتر در زندگی

چه کسانی می توانند از روانکاوی سود ببرند؟

در حالی که روانکاوی در ابتدا به عنوان یک درمان برای بزرگسالان توسعه یافت، اما سابقه طولانی دارد که به عنوان یک درمان انتخابی کودکان و نوجوانان، که اغلب می توانند از روانکاوی بهره ببرند، زمانی که مداخلات محیطی و سایر درمان های هدایت شده در رسیدن به تعارضات درونی و کاهش پریشانی عاطفی ناموفق هستند. روانکاوی اغلب درمان انتخابی است که در آن آسیب های اولیه و مسائل رشدی مانع از رشد مطلوب و ایجاد استرس در خانه و جامعه می شود.

اختلالات کف لگن

اختلالات کف لگن بیشتر از آنچه فکر می کنید شایع است و می تواند در هر سنی رخ دهد. حداقل یک زن از هر سه زن در طول زندگی خود اختلال کف لگن را تجربه می کند و از هر چهار زن بالای 20 سال یک نفر از علائم کف لگن مانند نشت ادرار یا مدفوع رنج می برد. اگر شما یکی از آنها هستید، می دانید که این علائم چقدر می تواند زندگی روزمره شما را مختل کند.

از هر پنج زن یک نفر برای درمان اختلال کف لگن باید تحت عمل جراحی قرار گیرد. متأسفانه، 30 درصد از این زنان با خطر نیاز به جراحی مجدد روبرو هستند، به همین دلیل است که جراحان اوروژنیکولوژیست ما در دانشگاه پزشکی شیکاگو متعهد به درمان شخصی و تحقیقات پیشرفته هستند.

اختلالات کف لگن چیست؟

اختلالات کف لگن گروهی از شرایطی است که بر کف لگن تأثیر می‌گذارد که شامل ماهیچه‌ها، رباط‌ها و بافت همبند است که از اندام‌های لگن (مثانه، رحم، واژن و روده) حمایت می‌کنند. کف لگن از افتادن این اندام ها جلوگیری می کند و به عملکرد صحیح آنها کمک می کند.

اختلالات کف لگن عبارتند از:

• افتادگی اندام لگن
• بی اختیاری ادرار ( بی اختیاری استرسی یا بی اختیاری ادرار فوری ) یا تکرر و فوریت ادرار
• بی اختیاری مقعدی (مدفوع) (نشت تصادفی روده)

اگرچه می‌توانید با رژیم غذایی، ورزش و زندگی سالم خطر ابتلا به اختلالات کف لگن را کاهش دهید، اما نمی‌توانید از برخی از بزرگ‌ترین عوامل خطر، از جمله افزایش سن، یائسگی، زایمان و سابقه خانوادگی اجتناب کنید.

درباره افتادگی اندام لگن

انواع افتادگی اندام لگن:

• افتادگی رحم واژینال (بالا سمت چپ)
• افتادگی دیواره قدامی واژن (بالا سمت راست)
• افتادگی دیواره خلفی واژن (پایین سمت چپ)
• افتادگی خرک واژن (پایین سمت راست)

افتادگی اندام لگن

انواع افتادگی اندام لگن:

• افتادگی رحم واژینال (بالا سمت چپ)
• افتادگی دیواره قدامی واژن (بالا سمت راست)
• افتادگی دیواره خلفی واژن (پایین سمت چپ)
• افتادگی خرک واژن (پایین سمت راست)

• 1
• 2

درمان اختلالات کف لگن

اگر علائم اختلال کف لگن شما را آزار می دهد، لازم نیست به رنج ادامه دهید. در دانشگاه شیکاگو پزشکی، متخصصان اوروژنیکولوژیست ما متعهد به ارائه درمان شخصی بر اساس آخرین تحقیقات هستند.

ما طیف وسیعی از درمان‌های غیرجراحی و جراحی را ارائه می‌دهیم  که بیش از هر زمان دیگری برای اختلالات کف لگن مؤثر هستند. با روش‌های سرپایی با حداقل تهاجم، می‌توانید سریع‌تر بهبود پیدا کنید و در اسرع وقت به فعالیت‌های معمول خود بازگردید.

تحقیق برای درک و درمان اختلالات کف لگن

تحقیقات برای ماموریت ما حیاتی است و UChicago Medicine یکی از شش سایت تحقیقاتی شرکت کننده در  شبکه اختلالات کف لگن است که هدف آن کشف راه های جدید برای درمان اختلالات کف لگن است.

جراحان ما همچنین در مطالعات بین المللی برای کمک به پیشگیری و درمان اختلالات کف لگن فعال هستند و به طور گسترده در مجلات برجسته مانند  مجله انجمن پزشکی آمریکا  و  مجله پزشکی نیوانگلند منتشر می شوند .

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) بر نحوه عملکرد تخمدان زنان تأثیر می گذارد. می تواند بر بسیاری از جنبه های سلامتی شما تأثیر بگذارد.

این یک بیماری شایع است که می تواند شما را تحت تاثیر قرار دهد:

• هورمون ها
• دوره ها
• باروری

تقریباً از هر 5 زن در سنین باروری 1 نفر را مبتلا می کند.

PCOS می تواند باعث عوارض بارداری شود. اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر عوارض انجام دهید.

هیچ درمانی برای PCOS وجود ندارد. اما درمان های زیادی وجود دارد.

درمانی که دریافت می کنید بستگی به این دارد که آیا امیدوارید باردار شوید یا خیر.

تخمدان پلی کیستیک

تخمدان های پلی کیستیک بزرگتر از تخمدان های سالم هستند. آنها حاوی تعداد زیادی فولیکول بی ضرر هستند. فولیکول ها کیسه های توسعه نیافته ای هستند که هنگام تخمک گذاری تخمک ها را آزاد می کنند.

تعداد فولیکول های تخمدان پلی کیستیک دو برابر تخمدان های سالم است. در سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، این کیسه ها اغلب قادر به آزاد کردن تخمک نیستند. این بدان معنی است که تخمک گذاری هر ماه انجام نمی شود.

این می تواند باعث شود که شما پریود نشوید یا پریودهای نامنظم داشته باشید . همچنین می تواند به این معنی باشد که برای باردار شدن مشکل دارید.

علائم و نشانه ها

اگر علائم و نشانه های سندرم تخمدان پلی کیستیک را دارید، معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل 20 سالگی ظاهر می شوند.

آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• دوره نامنظم یا سبک یا اصلا پریود نیست
• مشکل باردار شدن
• رشد بیش از حد مو (هیرسوتیسم)
• افزایش وزن
• نازک شدن مو و ریزش مو از سر
• پوست چرب یا آکنه

علل PCOS

علت دقیق PCOS ناشناخته است. تصور می شود که با سطوح غیرطبیعی هورمون در بدن از جمله سطوح بالای انسولین مرتبط باشد.

تشخیص PCOS

3 ویژگی اصلی PCOS عبارتند از:

• دوره های نامنظم
• آندروژن اضافی - سطوح بالای "هورمون های مردانه" در بدن شما
• تخمدان پلی کیستیک

پریودهای نامنظم یعنی هر 3 تا 5 هفته یکبار پریود نمی شوید. این می تواند نشانه این باشد که تخمدان های شما هر ماه تخمک تولید نمی کنند.

آندروژن اضافی ممکن است باعث علائم فیزیکی مانند موهای زائد صورت یا بدن شود.

با تخمدان پلی کیستیک تخمدان های شما بزرگ می شوند. آنها حاوی بسیاری از کیسه های پر از مایع (فولیکول) هستند. اینها تخمها را احاطه کرده اند. با وجود نام، شما در واقع کیست ندارید.

اگر حداقل 2 مورد از این ویژگی ها را دارید، ممکن است به PCOS مبتلا شوید.

درمان PCOS

هیچ درمانی برای PCOS وجود ندارد. اما شما می توانید علائم را مدیریت کنید. با از دست دادن وزن اضافی می توانید علائم و مشکلات سلامتی طولانی مدت را بهبود بخشید.

داروهایی نیز برای درمان علائمی مانند:

• رشد بیش از حد مو
• دوره های نامنظم
• مشکلات باروری

اگر داروهای باروری موثر نباشند، ممکن است یک روش جراحی ساده داشته باشید. با درمان، اکثر زنان مبتلا به PCOS می توانند باردار شوند.

خطرات در زندگی بعدی

ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شانس شما را برای ابتلا به سایر مشکلات سلامتی در زندگی بعدی افزایش می دهد.

به عنوان مثال، زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در معرض خطر ابتلا به موارد زیر هستند:

• دیابت نوع 2
• دیابت در دوران بارداری
• فشار خون بالا در دوران بارداری
• افسردگی و نوسانات خلقی
• فشار خون بالا و کلسترول بالا - که می تواند منجر به بیماری قلبی و سکته شود
• آپنه خواب - تنفس قطع شده در طول خواب
• افزایش وزن

ممکن است خطر ابتلا به سرطان آندومتر (سرطان رحم) بیشتر باشد، به خصوص اگر اضافه وزن دارید و پریودهای نامنظم دارید.

خطر بسیار کوچک است اما ممکن است در موارد زیر رخ دهد:

• کمتر از 3 یا 4 دوره در سال برای چندین سال
• برای چندین سال اصلا پریود نمی شود

اگر سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید و کمتر از 4 دوره پریود در سال دارید، با پزشک عمومی خود صحبت کنید.

شما می توانید خطر ابتلا به سرطان آندومتر را با استفاده از درمان هایی مانند:

• قرص های ضد بارداری برای اطمینان از دوره های منظم
• یک دوره کوتاه قرص حاوی پروژسترون (هورمونی که معمولاً در بدن زنان تولید می شود) خونریزی را هر 2 تا 3 ماه تضمین می کند.

خطرات عوارض در بارداری

PCOS احتمال بارداری را کاهش می دهد. خطر سقط جنین و همچنین خطر عوارض پزشکی در بارداری را افزایش می دهد که دیابت یکی از آنهاست. قبل از بارداری باید وزن طبیعی خود را حفظ کنید.

برای کاهش خطر عوارض:

• سعی کنید وزن خود را سالم نگه دارید - اگر اضافه وزن دارید وزن خود را کاهش دهید
• سیگار را ترک کنید - اگر سیگار می کشید
• انواع غذاهای سالم بخورید
• به طور منظم ورزش کنید

واژینوپلاستی با انتقال چربی چیست؟

واژینوپلاستی با انتقال چربی ترکیبی از مزایای سفت کننده و ترمیمی واژینوپلاستی سنتی با افزایش زیبایی شناسی انتقال چربی اتولوگ است. این روش کانال واژن و بافت‌های اطراف آن را سفت می‌کند، که اغلب در اثر زایمان یا افزایش سن شل می‌شوند، در حالی که به طور همزمان از چربی خود بیمار برای افزایش حجم، بهبود خطوط و بهبود ظاهر کلی ناحیه خارجی واژن استفاده می‌شود. چربی منتقل شده که از ناحیه دیگری از بدن برداشت می شود، با بافت های موجود ادغام می شود و حس و ظاهر طبیعی تری را ارائه می دهد. این رویکرد دوگانه نه تنها به مسائل عملکردی مانند کاهش حس در حین مقاربت و بی اختیاری ادرار می پردازد، بلکه جذابیت زیبایی شناسی ناحیه واژن را نیز افزایش می دهد.

برای مشاوره با بهترین دکتر جراحی زیبایی ناحیه تناسلی در تهران با دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید

چه کسانی برای واژینوپلاستی با انتقال چربی مناسب هستند؟

با توجه به اینکه آیا شما برای انجام واژینوپلاستی با انتقال چربی مناسب هستید یا نه، باید عوامل مختلفی را بررسی کنیم:

1. زنانی که تنگی واژن را از دست می دهند، در نتیجه زایمان، به ویژه زایمان های متعدد، یا به دلیل افزایش سن، کاندیدای اصلی هستند.
2. بیمارانی که به دلیل احساس شلی واژن، رضایت جنسی را کاهش دادند.
3. بیمارانی که قصد بارداری در آینده را ندارند، زیرا ممکن است نتایج این روش را معکوس کند.
4. یک نامزد خوب باید انتظارات واقع بینانه ای در مورد نتایج داشته باشد.
5. آمادگی عاطفی برای یک نتیجه موفق مهم است.

نکته کلیدی این است که نیازهای منحصر به فرد هر بیمار را بررسی کنید تا تصمیم بگیرید که آیا آنها مناسب هستند یا نه.

کدام مشکلات را می توان با واژینوپلاستی با انتقال چربی حل کرد؟

واژینوپلاستی با انتقال چربی یک روش جراحی است که بر ناحیه واژن تمرکز دارد و راه حل هایی را برای انواع نگرانی های عملکردی و زیبایی ارائه می دهد:

• سفت کردن واژن
• بهبود ظاهر واژن
• بهبود راحتی
• تقویت اعتماد به نفس
• تسکین درد و ناراحتی ناحیه تناسلی